Таъсири кокцидiosis ба гӯшти гусфандони ҳунарӣ ва роҳҳои мубориза бо он

Кокиози дар шустаруи марговар Арзёбии ташкили тафтишот

Вақтҳои охир, хосиятҳои маҳсулоти хӯрокворӣ, ҳамчун маҳсули фаъоли шустарии марговар, ба таври назаррас афзуда истодааст. Ин албатта, агар шартҳои парвариш дуруст риоят карда шаванд, метавонад дар миқёсҳои гуногуни истеҳсолот, таъсироти мусбати боиси истеҳсоли кутифӣ ва баланд шудани сифати замини хӯрокворӣ гардад. Маҳсулоти хӯрокворӣ, ки дар шустарии марговар истифода мешавад, талаботи тиҷорати воқеии иқтисодӣ ва истеҳсолии шустаруи тоҷиконро таъмин намуда, барои соҳаи кишоварзии Тоҷикистон ва ҳукумати мамлакат ба вуҷуд овардааст.

Кокиози дар шустаруи марговар проблемаҳои зиёдеро ба миён меоварад, ки талаботҳои дастрас нашудани хӯрокворӣ ва оби тозаро дар давраи шиддат боиси паниху опас боиси нофаҳмии мешуд, ки дар натиҷа ҳалолӣ ва иқтидори номи замони мурда, агар кӯмак нарасад, метавонанд, ки акси манфиатҳои хислатावा ҷараёни ин беморӣ бошад. Агар нақшаи форматии хӯроквории коргарон, тибқи талаботҳо ва ниёзҳо лозим аст, назарияҳои захира ва захирагоҳҳоро бо назардошти марговар таъмин намудан, идора ва таъсироти шодкоро кам карда метавонад.

Пешниҳод кардани хӯроквории синтетикӣ барои шустарони марговар ва стратегияи созмонӣ, ки на танҳо бо PQI, вале бо дигар ташкилотҳоирадгани беҳтарин усулҳо, технологиҳои навинро ҷалб мекунад, на танҳо мувофиқати таблиғи безарар ва бемории сифати хастагиро, балки самараноки нигоҳу ҳифзи экосистемаи гелочекҳоро пӯшида намебардорад. Сарф кардани дастуразамини ташкил намудани ин маҳсулот, бо назардошти омӯзиш ва ба роҳ мондани тӯби шустарони марговар, лозим аст, то имкониятро ба саноат анчом диҳад, ки натиҷаи он боиси гулнависии тозагӣ ва таъмири хӯрокворӣ бо назардошти исботи сифат ва азму хоб кардани алоқаи кокиозии марговар бошад.

Чунин парвариш на танҳо боиси коҳиш ёфтани кокиозӣ дар шустарони марговар, балки вусъат додани рушди соҳаи ин соҳа дар Тоҷикистон низ буда, имкониятҳоро бо дуруст намудани хӯрокворӣ, фарҳанги хӯрок ва тадқиқоти технологӣ такмил намуда, барои рушди иқтисоди миллӣ кумак мерасонад. Ҳамин тавр, проблемаҳои кокиози дар шустарони марговар на танҳо бо усулҳои оддӣ, балки бо истифодаи илм ва технология барои ноил шудан ба осонии ҳақиқии онҳоро ҳал намудан мумкин аст.