Чинда Ивермектин барои Митеҳо дар Парвандаи Тугҳо
Ивермектин яке аз доруҳои маъруфи зиддимикроби мебошад, ки асосан барои табобати паразитҳо истифода мешавад. Тавре ки маълум аст, митеҳо (марасиси хурсанде) дар парвандаи тугҳо метавонанд боиси мушкилот ва бемориҳо шаванд. Онҳо метавонанд парӣ, хуни парванда ва саломати умумии тугҳоро таҳдид кунанд.
Чунин истифодаи Ивермектин на танҳо боиси коҳиш ёфтани шумораи митеҳову минаҳои хурсанде, балки боиси беҳтар шудани саломати тугҳо низ мешавад. Мисол, баъзе тадқиқотҳо нишон медиҳанд, ки пас аз истифодаи Ивермектин, намоишоти клиникии тугҳо бо назардошти сурат фарқ мекунад. Онҳо ҳатто на танҳо барои наҷоти баъзе тугҳо, балки барои беҳбудии умумии парвандаиинин Низ хеле муҳим аст.
Линыманиш Ивермектин бо тамоми фоидаҳояш, корбаронаш бояд эҳтиёткор бошанд. Истифодаи бемаҳдуд ва беназорат метавонад ба таъсироти манфӣ, шомилаш ба муқовимат бо тибб, ба миён ояд. Барои ин, муҳит ва мизоҷи парванда бояд таъмин карда шавад.
Иттилоотҳо ва пешниҳодот дар бораи истифодаи Ивермектин дар Чин барои митеҳо дар тугҳо аллакай мавҷуданд, ки метавонанд барои парвандадорҳо ва илмчиён муҳим бошанд. Омили асосӣ илми соҳаи ветеринарӣ ва василаҳои модарии табобати митеҳо дар тугҳо мебошанд. Ин фаҳмиши амиқ ба такомул ва рушди методологияи муосир барои табобати митеҳо бо хосиятҳои беҳтар таваҷҷуҳи зиёд зоҳир мекунад.
Инчунин, дасатурҳо ва роҳнамоиҳои дақиқ барои истифодаи Ивермектин дар тугҳо аллакай хушнудии мардуми парвандаро ба миён овардааст, ки ин метавонад натиҷаи мусбӣ ва новобаста дар соҳаи парвариш дар Чин бошад.